Haar werk focust zich hoofdzakelijk op tijdelijke tekeningen op vensters. Met een mengsel van getinte zeep of olie, borstels en raamwissers legt ze een laag over de werkelijkheid. Ze veegt stukken weg, schildert bij en creëert zo beweeglijke taferelen en acties. De ruimte verandert in een werkplaats, een labo om de passerende werkelijkheid in kaart te brengen, waarbij de toevallige voorbijganger een rol speelt. Het werk wordt gepresenteerd als een performance, als een maquette of als een geanimeerde video opname in stop motion: ze neemt er foto’s van op verschillende tijdstippen van de dag en laat zo licht en tijd een rol spelen in het werk. 

Door de tekening op het venster ontstaan er blinde vlekken. Het zicht erachter wordt op sommige plaatsen wazig of onzichtbaar, maar door de gaten in de tekening speelt het landschap of interieur nog een rol. De tekeningen transformeren en geven andere inzichten. Het focust op delen van de werkelijkheid en accentueert. Soms zie je scherper, soms worden de grote lijnen duidelijker door vervaging. Een venster geeft inzicht en uitzicht. 

Kijken betekent zien wat je wil zien of verwacht te zien en wordt bepaald door je achtergrond, je herinneringen, het venster waardoor je kijkt,... De tekeningen symboliseren de belemmeringen om te kijken.